از R21 ، تنها یک نسخه از سینما 4D در دسترس است. این جایگزین تمام انواع قبلی ، از جمله BodyPaint 3D ، و شامل تمام ویژگی های نوع "استودیو" گذشته است. با R21 ، همه باینری ها متحد شدند. هیچ تفاوت فنی بین نسخه های تجاری ، آموزش cinema 4d یا نسخه ی نمایشی وجود ندارد. تفاوت اکنون فقط در پروانه صدور مجوز است. سال 2014 شاهد انتشار سینما 4D Lite بود که با Adobe After Effects Creative Cloud 2014 بسته بندی شده بود. "Lite" به عنوان یک نسخه مقدماتی عمل می کند و بسیاری از ویژگی های آن را نادیده گرفته است. این بخشی از مشارکت بین دو شرکت است ، جایی که یک افزونه تولید شده توسط Maxon با نام Cineware ، به هر نوع امکان ایجاد یک گردش کار یکپارچه با After Effects اجازه می دهد. نوع "Lite" به After Effects CC وابسته است و به راه اندازی آن نیاز به برنامه دوم دارد و فقط به عنوان یک جزء بسته بندی شده با AE CS از طریق Adobe به فروش می رسد.
در ابتدا Cinema 4D در اوایل دهه 1990 برای رایانه های آمیگا ساخته شد و سه نسخه اول این برنامه به طور انحصاری برای آن پلتفرم در دسترس بود. با وجود v4 ، ماکسون با اشاره به آرزوی دستیابی به مخاطبان گسترده تر و بی ثباتی فزاینده بازار آمیگا پس از ورشکستگی کامودور ، شروع به توسعه برنامه برای رایانه های ویندوز و مکینتاش کرد.
در لینوکس Cinema 4D به عنوان نسخه ارائه خط فرمان در دسترس است.
از R12 تا R20 ، سینما 4D در چهار نوع موجود بود. برنامه اصلی Cinema 4D "Prime" ، نسخه "Broadcast" با ویژگی های گرافیکی اضافی ، "Visualize" ، که کارایی را برای طراحی معماری و "Studio" اضافه می کند ، که شامل تمام ماژول ها است.
از نسخه 8 تا انتشار 11.5 ، سینما 4D یک رویکرد مدولار به برنامه داشت ، با امکان گسترش در برنامه اصلی با ماژول های مختلف. این کار با انتشار 12 به پایان رسید ، اگرچه عملکرد این ماژول ها در طعم های مختلف سینما 4D (Prime ، Broadcast ، Visualize ، Studio) باقی مانده است.
- ۹۹/۰۵/۲۲